Nieodłącznym elementem sportu żużlowego jest stadion. W Polsce wszystkie stadiony są otwarte co oznacza, iż zawody odbywają się pod gołym niebem i to pogoda ma ostateczny wpływ na zawody. W przypadku niewielkich lub nawet średnich opadów organizatorzy przy użyciu specjalnych maszyn równających nawierzchnię są wstanie usunąć nadmiar wody.

Sama nawierzchnia wykorzystywana na torach nie może być zbyt twarda ani też zbyt sypka. Materiał stosowany to główne granit lub cegła granulowana. Układ stadionu wymaga aby parking maszyn, w którym zawodnicy przygotowują się do startów musi być blisko linii startowej co skraca czas przyjazdu pod start. Dodatkowo obligatoryjnie musi zostać wyznaczone przeznaczone dla służb medycznych (2 karetki) oraz służb dbających o powierzchnię toru.
Wieżyczka sędziowska to kolejny element wchodzący w skład stadionu. Sędzia musi widzieć dokładnie linię startu/mety aby bez trudu podjąć odpowiednią decyzję punktacji zawodników.

W Sztokholmie znajduję się zamknięty stadion, na którym są odbywane zawody z serii Grand Prix. Uczestnicy takich wydarzeń twierdzą, iż echo silników maszyn żużlowych na długo zostaje w pamięci, ze względu na jego intensywność.
Około zawodów na stadionie mogą odbywać sie też imprezy towarzyszące, jak np. wystawy kotów domowych.

To co wyróżnia motor żużlowy to brak m.in skrzyni biegów, oświetlenia oraz co najciekawsze – brak hamulców. Cała konstrukcja motoru jest przystosowana do jazdy w lewo, lecz można skręcić w prawo. Klasyczne silniki stosowane w żużlu mają pojemność 500 cm3. Głównym producentem motocykli jak i części jest znana firma Java z czeskiej miejscowości Divisovie. Aby móc jeździć na nowym zakupionym silniki niezbędny jest jego tunning i dopiero wtedy można zacząć rywalizację na torze. Regulamin także nie pozwala na dopuszczenie motocykli do zawodów o wadze poniżej 77 kg oraz mających kompozyty z takich materiałów jak tytan I jego stopów w silniku oraz podwoziu.