Mniej oficjalna nazwa żużlu nosi miano Czarnego Sportu głównie ze względu na śmiertelne przypadki wskutek wypadków. Z roku na rok standardy bezpieczeństwa dotyczące przeprowadzania zawodów są coraz surowsze w celu zmniejszenia ryzyka utraty zdrowia żużlowców. W przeszłości wymagana była tylko banda z siatki aby niejako odbijać zawodników podczas zderzenia nią. Bezpieczeństwo zagwarantowane przez siatki było mocno ograniczone i nie było wstanie zapobiec poważnym wypadkom.

Od jakiegoś czasu wszedł obowiązek montowania specjalnych band dmuchanych przy siatkach. Bandy wypełnione powietrzem gwarantują dużą amortyzację siły uderzenia skutecznie chroniąc żużlowca. Kolejnym aspektem jest obecność przynajmniej dwóch karetek pogotowania podczas trwania całych zawodów. Odmienną sprawą jest specjalny kombinezon ochronny dla żużlowca. Podstawowym jego składnikiem to wzmocniony ochraniacz na kręgosłup wykonany z włókna węglowego – lekki i wytrzymały. Odpowiedni kask chroniący głowę jest kolejnym ważnym aspektem zwiększający bezpieczeństwo zawodników.

Umiejętności odpowiedniego upadku zawodnika są niezbędnym elementem każdego treningu. Młodzi adepci uczą się technik układania motoru podczas upadku, aby ewentualne obrażenia były minimalne.
Pomimo wszystko sport jest na tyle niebezpieczny głównie ze względu na osiągane prędkości maszyn żużlowych, iż wypadki będą się zdarzać nieustannie.

Dużą rolę w bezpieczeństwie pełnią przewody, które muszą być bardziej odporne na uszkodzenia.

Ochrona stadionu

Zdrowie zawodników jest najważniejsze i czasem Spo wypadku ułamki sekund decydują o zdrowiu zawodnika. Gdy po wypadku jedna karetka odwozi zawodnika do szpitala wówczas zawody zostają wstrzymane do czasu powrotu karetki. Inną sprawą jest odpowiednie zabezpieczenie trybun przez firmy ochroniarzy. Każdy ochroniarz musi być odpowiednio wyszkolony, aby podczas wystąpienia jakichkolwiek nieprzewidzianych sytuacji był wstanie np. obezwładnić agresywną grupę kibiców co dość często ma miejsce podczas spotkania kibiców z dwóch rywalizujących klubów żużlowych.
Najczęściej ochroniarz jest wyposażony w specjalne pełne umundurowanie, kamizelkę tłumiącą silne uderzenia oraz wytrzymały kask. Jako broń do ochrony wykorzystuje najczęściej miotacz gazu obezwładniającego. Na imprezy sportowe o podwyższonym ryzyku (przez kibiców) zawsze oprócz ochroniarzy zaangażowane są także jednostki lokale policji, które w razie potrzeby odpowiednio zareagują, gdyż mają lepsze wyszkolenie i więcej uprawnień m.in. broń ostrą.